Z ŻYCIA KOŚCIOŁA

Z życia kościoła

 

Wielki Tydzień – w chrześcijaństwie uroczysty czas upamiętniający ostatnie dni Chrystusa, przygotowujący do największego święta chrześcijan, Zmartwychwstania Pańskiego. Szczególnym czasem w Wielkim Tygodniu jest Triduum Paschalne.

Wielki Tydzień, który w tradycji chrześcijańskiej pojawił się dopiero w IV wieku, rozpoczyna Niedziela Palmowa, a kończą nieszpory Wielkiej Niedzieli, zamykające Triduum Paschalne. Poszczególne odłamy chrześcijaństwa wykształciły własną bogatą obrzędowość związaną z okresem Wielkiego Tygodnia. Również w tradycji ludowej i regionalnej Wielki Tydzień zachował wiele zwyczajów. Poniedziałek, wtorek i środa Wielkiego Tygodnia są dniami w sposób szczególny poświęconymi pojednaniu. Był to też czas wielkich porządków, przyozdabiania domów, które jednak należało zakończyć najpóźniej we wtorek.

W tradycji katolickiej w Wielki Czwartek milkną dzwony, które zastępuje teraz klekotanie kołatek, a po mszy Wieczerzy Pańskiej następuje obnażenie ołtarza. Najważniejszym okresem roku liturgicznego i Wielkiego Tygodnia jest Triduum Paschalne. Obejmuje ono czas od wieczornej mszy w Wielki Czwartek i trwa do nieszporów w Niedzielę Zmartwychwstania.

W Kościołach ewangelickich nie śpiewa się wesołych pieśni od Wielkiego Czwartku. Odprawianych jest kilka nabożeństw pasyjnych. W Wielki Piątek ołtarz nakryty jest czarnym płótnem.

 

ŚWIĘTE   TRIDUUM   PASCHALNE

 

Największe misteria odkupienia człowieka, Kościół obchodzi co roku od wieczornej Mszy Wielkiego Czwartku Wieczerzy Pańskiej do Niedzieli Zmartwychwstania. Czas ten nazywa się „Świętym Triduum Paschalnym”. Dni te powinny być czasem przeżywania w obrzędach świętej liturgii najważniejszych prawd naszej wiary: męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa.

 

Wielki Czwartek – dzień  ustanowienia  sakramentu  kapłaństwa  i  Eucharystii.

W tym dniu oprócz wieczornej Mszy wieczerzy Pańskiej nie sprawuje się w ciągu dnia w kościołach parafialnych żadnej Mszy świętej.  Wyjątkiem jest tylko Msza św.  Krzyżma Świętego odprawiana rano pod przewodnictwem księdza biskupa wraz z kapłanami całej diecezji w katedrze, w czasie której święcone są oleje święte używane później przez cały rok we wszystkich kościołach diecezji do sprawowania sakramentów świętych takich jak chrzest św., namaszczenie   chorych, bierzmowanie, czy podczas konsekracji nowych   ołtarzy i kościołów. Msza św.  Krzyżma Świętego jest także   symbolem łączności wszystkich kapłanów ze swoim biskupem.

Wieczorną Mszą Świętą   w kościele parafialnym wspomina się Ostatnią Wieczerze, w czasie której Pan Jezus, umiłowawszy ludzi aż do końca, ofiarował Bogu Ojcu swoje Ciało i Krew pod postaciami chleba i wina, i dał Apostołom, oraz polecił im i ich następcom w kapłaństwie składać tę ofiarę do końca świata. Jest to dzień i święto ustanowienia sakramentów Eucharystii i Kapłaństwa. Tego dnia Komunia św. będzie udzielana wszystkim wiernym  pod dwiema postaciami. Liturgia tego dnia przypomina także polecenie Pana Jezusa o miłości bratniej, którą wyraża obrzęd obmycia nóg. Msza Wieczerzy Pańskiej rozpocznie się w kościele o godz. 18.00. Po Komunii św.  przenosi się Pana Jezusa do tzw. Ciemnicy co przypomina nam wszystkim modlitwę Chrystusa w Ogrójcu i Jego tam pojmanie. Po Mszy św. milknie w kościele dźwięk dzwonów, organów i dzwonków zastąpiony klekotem drewnianych kołatek. W tym dniu po ceremoniach   adoracja Najświętszego Sakramentu w ciemnicy do godz.  22.30.

 

Wielki Piątek – Męki Pańskiej.

W tym dniu Kościół, rozważając Mękę Pańską, wspomina swoje narodzenie z boku Chrystusa rozpiętego na krzyżu i wstawia się za zbawienie wszystkich ludzi całego świata. W Wielki Piątek nie odprawia się Mszy Św. Tego dnia obowiązuje ścisły post. Od godziny 10.00 kościół będzie otwarty, abyśmy mogli adorować jeszcze w ciemnicy Najświętszy Sakrament.   Liturgia Męki Pańskiej rozpocznie o godz. 18.00.  Liturgię wielkopiątkową wypełnia czytanie proroctw o ofierze Mesjasza i Pasja, czyli opis męki Pańskiej oraz modlitwy za wszystkich ludzi na świecie. Centralnym momentem liturgii jest adoracja Krzyża, na którym zawisło zbawienie świata. Wszyscy podejdziemy do krzyża, aby go ucałować. Po Komunii św. w procesji przenosi się Pana Jezusa do Grobu Pańskiego, przy którym adoracja będzie trwała do godz.23.00.   Zaraz po ceremoniach Wielkiego Piątku rozpoczniemy przy głównym wejściu do kościoła Drogę Krzyżową ulicami naszej parafii.

 

Wielka Sobota.

W Wielką Sobotę Kościół trwa przy grobie Pańskim, jest to jedyny dzień, gdzie do wieczora nie odprawia się żadnej liturgii. Jedynie święci się pokarmy na stół świąteczny.

Choć tego dnia nie obowiązuje post, zachęca się do jego zachowania aż do Wigilii Paschalnej.

Wigilia  Paschalna – Zmartwychwstania Pańskiego.

Zgodnie z bardzo starą tradycją, noc z soboty na niedziele powinna być czuwaniem na cześć Pana, który w nocy zmartwychwstał. Wigilia Paschalna, którą odprawia się tej nocy wspominając świętą i wielką noc Zmartwychwstania Chrystusa, jest uważana za „matkę wszystkich Mszy Św.” i jest najbardziej uroczystą Mszą Św. w ciągu roku.

W czasie tej Wigilii Paschalnej Kościół czuwając oczekuje Zmartwychwstania Chrystusa i świętuje to Zmartwychwstanie. Wszystkie obrzędy Wigilii Paschalnej odbywają się w ciemności, ponieważ Chrystus w nocy Zmartwychwstał. W naszej parafii obrzędy rozpoczną się o godz. 21.00. Wigilia Paschalna ma następujący porządek: po Liturgii Światła, poświęceniu nowego paschału i Orędziu Wielkanocnym, Kościół rozważa cuda, których Bóg od początku dokonał dla swojego ludu. W tym dniu liturgia Słowa składa się z wielu czytań zarówno Starego jak i Nowego Testamentu. Po liturgii Słowa Bożego Kościół celebruje liturgię chrzcielną w czasie której z zapalonymi świecami jako dorośli   odnowimy przyrzeczenia chrzcielne, które kiedyś w czasie naszego chrztu złożyli za nas rodzice chrzestni. Po nich następuje uroczysta eucharystia w czasie której wszyscy otrzymamy Komunię św. pod  dwoma postaciami. Obrzędy kończą się uroczystą procesją zmartwychwstania, zwaną rezurekcyjną.   W Wielką Sobotę wszyscy przynoszą świece, które będą zapalane podczas Liturgii Światła, odnowieniu przyrzeczeń chrzcielnych i procesji rezurekcyjnej. Tej nocy nie ma adoracji przy grobie, gdyż Chrystus już zmartwychwstał. Ta święta noc Zmartwychwstania powinna być według starej chrześcijańskiej tradycji dopełniona świątecznym posiłkiem w naszych domach, który ma trwać w radości zgodnie z tradycją aż do świtu.